7 Ιουνίου: Μια ημέρα για τον πατέρα, την κόρη μου και τον καπετάν Άγρα

Του Σπύρου Κανελλόπουλου

Ο πατέρας μου

Ήταν τότε, που παιδί των πρώτων τάξεων του Δημοτικού, άκουγα με προσήλωση ό,τι μου διάβαζε ο πατέρας μου, απ' το βιβλίο τής Πηνελόπης Δέλτα με τίτλο: «Στα μυστικά τού βάλτου».  Μετά ήρθαν οι απορίες ... «Γιατί ...  μπαμπά;»,  «Πότε ... μπαμπά;»

Αφορμή οι ερωτήσεις μου για συζήτηση και μάλιστα, πολλές φορές, περπατώντας ως τις άκρες των Γαργαλιάνων.
Ύστερα, ήρθαν τα χρόνια της εφηβείας. Αμφισβητήσεις, συγκρούσεις και αναζήτηση απαντήσεων. Πάλι δίπλα μου ήταν ο πατέρας μου. Νηφάλιος, υπομονετικός και κάποιες φορές συγκρουσιακός. Με βοήθησε στον απόλυτο βαθμό! Με έμαθε να σκέπτομαι. Με έμαθε, πώς να μαθαίνω!

Αυτόν τον άνθρωπο, που συνέχειά του είμαι, σήμερα τιμώ!

Ήταν 27 χρόνια πριν, σαν σήμερα, που «έφυγε» για άλλους κόσμους. Είναι όμως δίπλα μου! Και σήμερα που είμαι εγώ πατέρας, ζει στη σκέψη μου και τις ενέργειές μου.

Η κόρη μου

Σήμερα όμως, ήταν και η πρώτη ημέρα των πανελληνίων εξετάσεων για την κόρη μου. Η πρώτη ημέρα για να κεφαλαιοποιήσει τους κόπους της. Την θεωρώ ήδη επιτυχούσα ανεξαρτήτως αποτελέσματος, αφού προετοιμάστηκε με συνέπεια και πίστη. Σ' αγαπάμε πολύ κοριτσάκι μου. Θα είμαστε -εγώ, η μαμά και όλη η οικογένεια- πάντα δίπλα σου σε κάθε επιλογή. Καλή και τίμια προσπάθεια ευχόμαστε! Να είσαι πάντα ευτυχισμένη!

Ο Καπετάν Άγρας

Η σημερινή ημέρα όμως, έχει για εμένα κι άλλη σημασία. Σαν σήμερα, το 1907, θυσιάστηκε ο Σαράντος Αγαπηνός (Καπετάν Άγρας) για την ελευθερία της Μακεδονίας. Το βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα που μου διάβαζε ο πατέρας μου, όταν ήμουν μαθητής των πρώτων τάξεων του Δημοτικού, αναφέρεται στη θυσία του Γαργαλιανιώτη Μακεδονομάχου.

Το 2012, εκφώνησα τον πανηγυρικό λόγο στις εκδηλώσεις που διοργανώνονται προς τιμήν του κάθε καλοκαίρι στους Γαργαλιάνους, αναφέροντας το ιστορικό της εθνικής - πολεμικής δράσης του Άγρα, καθώς και τις συνθήκες του μαρτυρικού του θανάτου απ' τους Βούλγαρους κομιτατζήδες.

Για να διαβάσετε, ακούσετε, εκτυπώσετε την ομιλία μου, πατήστε εδώ.

Σ' ευχαριστώ «Ιδανικέ ήρωα» των παιδικών μου χρόνων, καπετάν Άγρα, που με γαλούχησες με τα ιδανικά της φιλοπατρίας.

Σ' ευχαριστώ πατέρα, που με έμαθες να «κολυμπώ».

Σ’ ευχαριστώ κοριτσάκι μου, που με την φιλομάθεια και την ενασχόλησή σου με τα κοινά και τις δράσεις της μαθητικής σου κοινότητας, διδάσκεις και τον μικρότερό σου αδερφό για το πώς κερδίζεται η μελλοντική ευτυχία και η αξιοπρέπεια.