Το άχθος της αρούρης...

 

 

Αλήθεια, τι σημαίνει «Άχθος αρούρης»;

Άχθος, σημαίνει βάρος, φορτίο, φόρτωση, φορτίο λύπης, λύπη, ανησυχία, θλίψη, στενοχώρια. Γι’ αυτό εκείνος που κουβαλάει, που φέρει κάτι βαρύ αποκαλείται «αχθοφόρος».

  Άρουρα, είναι η καλλιεργήσιμη γη, το χωράφι, το χώμα, το έδαφος. Γι’ αυτό τον μεγαλόσωμο ποντικό που συναντάμε στην εξοχή τον ονομάζουμε αρουραίο (μῦς ἀρουραῖος = ποντικός των αγρών). «Πατρὶς ἄρουρα» ονομάζεται η πατρίδα, η πατρική γη. 

   Ο Αχιλλέας, στην Ιλιάδα (ραψωδία Σ, στίχος 104) χαρακτηρίζει τον εαυτό του άχθος αρούρης, επειδή θυμωμένος με τον Αγαμέμνονα απήχε από τις μάχες. Λέει ο Αχιλλέας: «ἀλλ᾽ ἧμαι παρὰ νηυσὶν ἐτώσιον ἄχθος ἀρούρης». Δηλαδή: «αλλά στις πρύμνες κάθομαι της γης άχρηστο βάρος».

  Στη Βατραχομυομαχία του ψευδοόμηρου, στο, στίχο 240 διαβάζουμε: «κείμενον ἐν δαπέδῳ λίθον ὄβριμον, ἄχθος ἀρούρης». Δηλαδή: «κοτρώνα ασήκωτη, που κείτονταν βαριά επάνω στο χώμα».

«Άχθος αρούρης» λοιπόν, είναι, το βάρος της γης. Έτσι χαρακτηρίζουμε, μεταφορικώς, τους ανθρώπους που δεν προσφέρουν τίποτα και ζουν εις βάρος των άλλων.

ΕΔΩ

Διαδώστε την ανάρτηση σε φίλους και γνωστούς.