Κείμενο της Κυπρίας ευρωβουλευτού, Ελένης Θεοχάρους, από το Fb (εδώ). Η εν λόγω κυρία αγωνίζεται για τα δικαιώματα του όπου γης ελληνισμού. Όλοι την είδαμε να συμπαραστέκεται στην οικογένεια του εθνομάρτυρα Κατσίφα, στους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου. Τελικώς, κηρύχθηκε ανεπιθύμητη στην Αλβανία από την κυβέρνηση Ράμα.
Στο τέλος της ανάρτησης παρακολουθήστε βίντεο (περίπου δύο ωρών), με το ιστορικό του ενόπλου αγώνα των Κυπρίων αδερφών μας, που ξεκίνησε την 1η Απριλίου 1955 και είχε ως στόχο την ενσωμάτωση της Κύπρου στο ελληνικό κράτος
ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΣΤΡΑΜΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΧΕΙΜΑΡΡΑ
Το σονέτο «Ένωσις 1821-1956» γράφτηκε το 1956 από τον Walter D’Arcy Cresswell, που τον είχε συγκλονίσει ο Αγώνας της ΕΟΚΑ για την Ελευθερία. Περιλαμβάνεται στην συλλογή “ POETRY AND CYPRUS- A manifesto for Moderns», που εκδόθηκε το 1957 στο Λονδίνο ( Τhe TRIREME PRESS) . Άλλα σονέτα της συλλογής φέρουν τίτλους όπως "ΕΟΚΑ", "Πετράκης Γιάλλουρος", "Μακάριος", "Τα ημερολόγια του Διγενής", " Ο αντάρτης του Τροόδους" "Τι λέτε Κύριε Χάρντινγκ" και άλλα.
στέκουν εκεί που στέκονταν. Ξανά η Αθήνα θριαμβεύει
επάνω σε γυμνές βουνοκορφές και σ ανθισμένους κάμπους
και επάνω σ άπειρα νησιά που τα φιλάει στοργικά το κύμα!
Μα πως μπορεί λοιπόν μονάχα η Κύπρος απ' όλα τ άλλα μέρη
κάτω από σκληρό, πικρό και μισητό ζυγό να υποφέρει;
Χτυπάτε-χτυπάτε τον θρασύ κατακτητή ώσπου να γονατίσει!
Ω πως μπορείτε να ντροπιάζετε, Εγγλέζοι εσείς, την ίδια σας την χώρα
που διάλεξε γι' αυτήν το πιο πολύτιμο στεφάνι της η Δόξα,
όταν λύτρωνε απ' την σκλαβιά και απ' το σκοτάδι την Ελλάδα,
μες την λαμπρή την μουσική της Shelley
και μες του Μπάιρον τους εγερτήριους και παθιασμένους στίχους;
The Union of Cyprus to Greece
Cassel’s English Dictionary
Εκείνη η λέξη που παραμένει κρυμμένη στις ναφθαλίνες
μαζί με τις σημαίες, τους αλατζάδες και τα μερσίνια των γονιών μας
χιλιάδες χρόνια μετά την συμφορά,
εκείνη η πανέμορφη Κόρη
που την είπαν πόρνη και την πετροβολούσε αφιονισμένο πλήθος,
-ενώ εμείς την αρνηθήκαμε προσποιούμενοι άγνοια
και αντιπερνούσαμε κοιτάζοντας αδιάφορα
το ματωμένο σώμα-,
εκείνη η όμορφη Μάνα
που φιλούσε χαμογελώντας τους μελλοθάνατους γιους της,
βγαίνει κρυφά το σούρουπο πίσω από τους λόφους
και λάμπει σαν άγαλμα,
ανατέλλει τα μεσάνυχτα σαν σελήνη μέσα στο πέλαγο
σε εφτασφράγιστη μποτίλια θαλασσινού παραμυθιού,
καμιά φορά φωσφορίζει μες στο σκοτάδι
σκαλισμένη στους μαθητικούς μας χάρακες,
σιγοφέγγει μες στο λυκόφως στους τοίχους
κάποιας εκκλησιάς, κάποιου σκολειού
και δεν λέει να σβήσει...
Εκείνη η λέξη γίνεται Μύθος
και Γυναίκα που επιστρέφει,
ταράζει τον ύπνο μας και μας μιλάει Ελληνικά,
μαθαίνει Ελληνικά στα παιδιά μας,
μας παίρνει χέρι-χέρι και μας οδηγεί
στα στενορύμια της Κερύνειας,
σφογγίζει τον ιδρώ στα εικονίσματα των Αγίων,
μετράει στο κομποσκοίνι με ροζιασμένα χέρια
τις αμαρτίες ολονών μας
καθώς μαζεύει χαρούπια στην Καρπασία,
κελαρύζει στις βρύσες και γίνεται φλοίσβος και φλέβα
και γεννιέται μέσα στο πέλαγο σαν νέο φεγγάρι,
αρμενίζει χωρίς ρυτίδες, χωρίς φκιασίδια,
σχεδία που κουβαλάει λιγοστούς ναυαγούς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου