Ακόμα κι αν η Ρωσία δεν διοικούταν από έναν διεφθαρμένο, αυταρχικό ηγέτη όπως ο Πούτιν...

 Διαβάστε παρακάτω, μεγάλο απόσπασμα από την ομιλία του Γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς. Την ομιλία εκφώνησε πριν λίγες ημέρες στο κοινοβούλιο των ΗΠΑ με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία.  Περισσότερα για τον Γερουσιαστή και το πλήρες βίντεο με την ομιλία του μπορείτε να δείτε στον επόμενο σύνδεσμο: agras1907.blogspot.com/2022/03/blog-post.html

 Σπύρος Κανελλόπουλος
Διαχειριστής του ιστολογίου, agras1907.blogspot.com/

-----------------------------

Κύριε πρόεδρε ανησυχώ πολύ όταν ακούω τις γνώριμες τυμπανοκρουσίες της Ουάσιγκτον και τη ρητορική εκείνη που ενισχύεται πριν από κάθε πόλεμο και μας ζήτα να επιδείξουμε «ρώμη», να «σκληρύνουμε» και να μην υποπέσουμε σε συμφιλιωτικά αισθήματα.

Μία απλουστευτική άρνηση να αναγνωρίσουμε τα περίπλοκα αίτια των εντάσεων σε μία περιοχή, υπονομεύει την ικανότητα των διαπραγματευτών να καταφέρουν μία ειρηνική λύση.

Γνωρίζω ότι δεν είναι πολύ δημοφιλές ή πολιτικά ορθό, υποθέτω, στην Ουάσιγκτον να λαμβάνουμε υπ’ όψιν την οπτική των αντιπάλων μας…

Νομίζω, όμως, ότι είναι σημαντικό να το κάνουμε αν θέλουμε να ασκήσουμε μία ορθή στρατηγική πολιτική. Νομίζω ότι θα μας βοηθήσει να σκεφτούμε το εξής: Ένας από τους καταλυτικούς παράγοντες αυτής της κρίσης, ένας, όχι ο μοναδικός, τουλάχιστον από την οπτική των Ρώσων- είναι το ενδεχόμενο αναβάθμισης των σχέσεων ασφαλείας μεταξύ Ουκρανίας ΗΠΑ και Δυτικής Ευρώπης συμπεριλαμβανομένου αυτού, που η Ρωσία βλέπει ως την απειλή, της ενσωμάτωσης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, μιας στρατιωτικής συμμαχίας που δημιουργήθηκε το 1949, για να αντιμετωπίσει τη Σοβιετική Ένωση.

Είναι καλό να γνωρίζουμε την ιστορία. Όταν η Ουκρανία ανεξαρτητοποιήθηκε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, η ρωσική ηγεσία εξέφρασε τις ανησυχίες της για το ενδεχόμενο τα πρώην μέλη της Σοβιετικής Ένωσης να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και να εγκαταστήσουν εχθρικές στρατιωτικές δυνάμεις στα σύνορα της Ρωσίας. Αξιωματούχοι των ΗΠΑ τότε είχαν αναγνωρίσει αυτές τις ανησυχίες ως δικαιολογημένες.  Ένας από αυτούς ήταν ο William Perry υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ υπό την προεδρία του Μπιλ Κλίντον! Σε μία συνέντευξή του το 2017 ο Perry δήλωσε κατά λέξη:  «Τα τελευταία χρόνια το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης μπορεί να καταλογίζεται στις ενέργειες του Πούτιν, αλλά πρέπει να πω ότι για τα χρόνια που προηγήθηκαν το μεγαλύτερο μέρος ευθύνης το είχαν οι ΗΠΑ! Η πρώτη μας ενέργεια που μας οδήγησε σε λάθος κατεύθυνση ήταν όταν το ΝΑΤΟ άρχισε να επεκτείνεται εντάσσοντας χώρες της Ανατολικής Ευρώπης κάποιες από τις οποίες συνορεύουν με τη Ρωσία» !

Αυτό είπε ο πρώην υπουργός Άμυνας του κράτους William Perry!

Ένας άλλος αξιωματούχος των ΗΠΑ που παραδέχτηκε τις ανησυχίες (του Πούτιν) ήταν ο πρώην διπλωμάτης των ΗΠΑ Bill Burns ο οποίος σήμερα ηγείται της CIA επί της κυβέρνησης Μπάιντεν!  Στα απομνημονεύματά του ο Burns αναφέρει, ότι έγραψε σ’ ένα υπόμνημά του, όσο υπηρετούσε ως σύμβουλος πολιτικών υποθέσεων στην Αμερικανική πρεσβεία της Μόσχας το 1995:  «Η εναντίωση απέναντι στην εξάπλωση του ΝΑΤΟ είναι σχεδόν καθολική κατά μήκος όλου του εγχώριου πολιτικού φάσματος της Ρωσίας».

Πάνω από 10 χρόνια αργότερα το 2008 ο Burns γράφει σε υπόμνημά του στην υπουργό εξωτερικών Κοντολίζα Ράις:   «Η είσοδος της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ αποτελεί την πιο σημαντική κόκκινη γραμμή για την ελίτ της Ρωσίας και όχι μόνο για τον Πούτιν. Εδώ και πάνω από 2,5 χρόνια συζητήσεών μου με πρόσωπα-κλειδιά της Ρωσίας- δεν έχω βρει ούτε έναν που να μη βλέπει την είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ως μία ευθεία πρόκληση για τα συμφέροντα της Ρωσίας»!

Οπότε, ξαναλέω αυτές οι ανησυχίες δεν εφευρέθηκαν μόλις χθες από τον Πούτιν αναίτια.

Σαφέστατα η εισβολή της Ρωσίας δεν είναι απάντηση στο πρόβλημα, ούτε, όμως, και η αδιαλλαξία του ΝΑΤΟ!

Είναι σημαντικό, όμως, για παράδειγμα ν’ αποδεχτούμε ότι η Φιλανδία μία από τις πιο ανεπτυγμένες και δημοκρατικές χώρες στον κόσμο συνορεύει με τη Ρωσία κι έχει επιλέξει να μην ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.  Η Σουηδία και η Αυστρία είναι αντίστοιχα παραδείγματα ευημερουσών και δημοκρατικών χωρών που πήραν την ίδια απόφαση.

Κύριε, Πρόεδρε μπορεί ο Βλαντιμίρ Πούτιν να είναι ψεύτης και δημαγωγός, είναι όμως υποκριτικό από πλευράς των ΗΠΑ να επιμένουμε ότι εμείς ως έθνος δεν αποδεχόμαστε την αρχή των σφαιρών επιρροής!

Τα τελευταία 200 χρόνια η χώρα μας ενεργεί με βάση το δόγμα του Μονρόε, υιοθετώντας την αρχή, ότι οι ΗΠΑ ως η κυρίαρχη χώρα στο Δυτικό Ημισφαίριο έχει το δικαίωμα σύμφωνα με την ίδια να κινηθεί εναντίον οποιασδήποτε χώρας μπορεί να πλήξει τα συμφέροντά μας!

Αυτή είναι η πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών!  Και υπό αυτό το δόγμα οι ΗΠΑ έχουν ανατρέψει και υπονομεύσει τουλάχιστον δώδεκα χώρες σε Λατινική και Κεντρική Αμερική και στην Καραϊβική!

Όπως πολλοί, ίσως, θυμούνται ότι το 1962 φτάσαμε στο χείλος ενός πυρηνικού πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση!

Γιατί μπορεί να φτάσαμε στα πρόθυρα πυρηνικού πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση; Αυτή ήταν η απάντησή μας μπροστά στην εγκατάσταση Σοβιετικών Πυραύλων στην Κούβα 90 μίλια έξω από τις ακτές μας!

Η κυβέρνηση Κένεντι είδε αυτή την κίνηση ως μία ανεπίτρεπτη απειλή για την εθνική μας ασφάλεια. Λέγαμε ότι είναι ανεπίτρεπτο μία αντίπαλη χώρα να έχει μία αξιοσημείωτη στρατιωτική παρουσία 90 μίλια έξω από τις ακτές μας.

Ας γίνουμε πιο ξεκάθαροι. Το δόγμα Μονρόε δεν ανήκει στην αρχαία ιστορία. Μόλις το 2018 ο υπουργός εξωτερικών επί Ντόναλντ Τραμπ αποκάλεσε το δόγμα Μονρόε επί λέξει:  «εξίσου επίκαιρο σήμερα όσο ήταν όταν πρωτογράφτηκε»!  Το 2019 ο πρώην σύμβουλος Εθνικής ασφάλειας του Ντόναλντ Τραμπ, John Bolton δήλωσε επί λέξει:  «Το δόγμα Μονρόε είναι ζωντανό και κραταιό»!

Με απλά λόγια, ακόμα κι αν η Ρωσία δεν διοικούταν από έναν διεφθαρμένο, ολιγαρχικό, αυταρχικό ηγέτη όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν, η Ρωσία όπως και οι ΗΠΑ θα είχαν έννομο συμφέρον στις πολιτικές ασφαλείας των όμορων χωρών. Και ζητώ να το σκεφτεί ο κόσμος αυτό.

Υπάρχει κάποιος που πιστεύει πραγματικά ότι οι ΗΠΑ δεν θα έλεγαν τίποτα αν για παράδειγμα το Μεξικό η Κούβα ή κάποια χώρα στην Κεντρική ή τη Λατινική Αμερική ήθελε να συστρατευθεί στη στρατιωτική συμμαχία που είναι αντίπαλοι στις ΗΠΑ;

Πιστεύετε ότι τα μέλη του Κογκρέσου θα σηκώνονταν και θα λέγανε «Λοιπόν ξέρεις το Μεξικό είναι μία ανεξάρτητη χώρα έχει το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει»; Έχω πολλές αμφιβολίες γι’ αυτό…

Κύριε Πρόεδρε οι χώρες θα πρέπει να είναι ελεύθερες να λαμβάνουν δικές τους αποφάσεις για την εξωτερική τους πολιτική, η συνετή λήψη τέτοιων αποφάσεων, όμως, απαιτεί να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν τα κόστη και τα οφέλη. Είναι γεγονός ότι οι ΗΠΑ και η Ουκρανία εισερχόμενες σε μία πιο βαθιά συσχέτιση ασφαλείας είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε πολύ σοβαρές ζημιές και τις δύο χώρες.

Κύριε πρόεδρε πιστεύω ότι θα πρέπει να στηρίξουμε σθεναρά τη συνέχεια των διπλωματικών προσπαθειών της κυβέρνησης Μπάιντεν ώστε να αποκλιμακωθεί αυτή η κρίση.

Πιστεύω ότι πρέπει να διασφαλίσουμε την ασφάλεια και αυτοκυριαρχία της Ουκρανίας και να καταστήσουμε σαφές στον Πούτιν και στη συμμορία ολιγαρχών του, ότι θα αντιμετωπίσουν σοβαρές συνέπειες αν συνεχίσουν να διαβαίνουν το ίδιο μονοπάτι.

Συνάδελφοι, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τη φρίκη που θα επιφέρει ένας πόλεμος στην Ευρώπη και πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να επιτευχθεί μία ρεαλιστική και αμοιβαία αποδεκτή λύση.  Μία λύση αποδεκτή από την Ουκρανία, τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους μας και πού θα αποτρέψει κάτι που μπορεί να εξελιχθεί στον χειρότερο πόλεμο μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο στην Ευρώπη.

Αυτή η προσέγγιση δεν επιδεικνύει ούτε αδυναμία ούτε συμβιβασμό. Οι ενέργειες ένωσης λαών για την επίλυση συγκρούσεων χωρίς πολέμους επιδεικνύει δύναμη και είναι αυτό που πρέπει να γίνεται! Κύριε πρόεδρε σας ευχαριστώ.

ΠΗΓΗ

 

Διαδώστε την ανάρτηση σε φίλους και γνωστούς.