α. Τα επίθετα που προέρχονται από κύρια ονόματα πραγματικών προσώπων, έχουν κατάληξη σε -ειος.
Γι’ αυτό γράφονται: Αριστοτέλης – Αριστοτέλειο, Αλέξανδρος – Αλεξάνδρειο, Αχιλλεύς – Αχίλλειο, Πυθαγόρας – Πυθαγόρειο, Δημόκριτος -Δημοκρίτειο, Επίκουρος – Επικούρειος, Μπρίσκας – Μπρίσκειος (πρόκειται για την Μπρίσκειο Βιβλιοθήκη στους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας), Αγαπηνός – Αγαπήνεια (πρόκειται για τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στους Γαργαλιάνους προς τιμήν του Μακεδονομάχου, Σαράντου Αγαπηνού ή Τέλλου Άγρα), Ζάππας – Ζάππειον, Μπάγκας – Μπάγκειον.
β. Τα επίθετα που προέρχονται από κύρια ονόματα μυθικών προσώπων, έχουν κατάληξη σε -ιος.
Γι’ αυτό γράφονται: Απόλλωνας – Απολλώνιος, Ποσειδώνας – Ποσειδώνιος, Πλούτωνας – Πλουτώνιος.
Βάσει των παραπάνω: Τις εκδηλώσεις που γίνονται προς τιμή του Αγίου Δημητρίου τις γράφουμε Δημήτρεια. Όμως, τις εκδηλώσεις που ανάγονται σε γιορτές της αρχαιότητας προς τιμήν της θεάς Δήμητρας τις γράφουμε Δημήτρια.
γ. Τα επίθετα που προέρχονται από τοπωνύμια έχουν κατάληξη σε -ιος.
Μέτσοβο – Μετσόβιο, Ίμβρος – Ίμβριος, Πάρος- Πάριος, Όλυμπος – Ολύμπιος, Μεσσηνία – Μεσσήνιος.
Διαδώστε την ανάρτηση σε φίλους και γνωστούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου