Κάποτε
ήμουν Έλλην Ηπειρώτης, 1914... Υποχώρησα και εδέχθηκα να με ονομάσουν Βορειοηπειρώτη, 1923. Μου είπαν έτσι ότι θα εξασφαλίσουν όλα μου τα
δικαιώματα... Να μην φοβάμαι. Έπεσα και κοιμήθηκα και ξύπνησα το 1945 να
ανακαλύψω ότι πλέον ήμουν Μειονοτικός (το τι μειονότητα δεν το λέγαν).
Ξανακοιμήθηκα και ξύπνησα το 1991 Αλβανός.
Κάποτε ήμουν Έλλην
Κύπριος... Μού είπαν να δεχθώ ότι υπάρχουν και Τούρκοι στο νησί και δεν
είναι σωστό να μην νοιώθουν και αυτοί ίσοι. Το δέχθηκα, τι κι ας ήταν
το ίδιο μου το αίμα εξισλαμισμένο με την βία. Έτσι, έπεσα και κοιμήθηκα.
Ξύπνησα Ελληνοκύπριος και ο αδελφός μου Τουρκοκύπριος. Τώρα μου λένε να
μην λέω πώς είμαι Έλληνας... Κάνει κακό στην ειρήνη και την ευημερία της
ανατολικής μεσογείου. Έτσι και 'γω λέω είμαι Κύπριος σκέτο. Νιώθω όμορφα
γιατί μου χαϊδεύουν την πλάτη οι ξένοι.
Κάποτε ήμουν Ίμβριος,
Τενέδιος, Πολίτης... Μού είπαν, μην φοβάσαι, έχεις στάτους μειονότητος...
Όλα καλά θα πάνε...Σήμερα ζω στην Αθήνα. Στο φεισμπούκ μου γράφω τόπο
καταγωγής Istanbul, Turkey. Τα ξαδέρφια μου βέβαια ζουν στην Πόλη ακόμα
υπό το όνομα Μοχάμεντ και Φατιμά.
Κάποτε ήμουν Μακεδόνας... Μού είπαν πως αυτό δεν ευχαριστεί τους σχεδιασμούς των φίλων μας των
Γερμανών (για τα δυτικά Βαλκάνια - νέα γερμανική Γιουγκοσλαβία) και πως
είναι εθνικιστικό. Και 'γω σαν καλό παιδί που είμαι και που αγαπά όλο τον
κόσμο άλλαξα όνομα και ευτυχώς μου επέτρεψαν με χίλια ζόρια να λέγομαι
Νοτιομακεδόνας.
Αλλά θα σας την σκάσω βρε. Για να δείτε ότι είμαι ακόμα καλύτερος απ' ότι νομίζετε, σκέφτομαι ένα πιο κατάλληλο όνομα: Νομάς.
ΥΓ: Αδέρφια μου Έλληνες. Γαίμα μου. Με δάκρυα στο ματιά σας εκλιπαρώ βγείτε
στους δρόμους να πέσει αυτό το τσίρκο που μας κυβερνά. Δεν θέλετε να
ξέρετε τι σημαίνει να γεννηθείς ραγιάς υιός ραγιά εγγονός ραγιά και να
μεγαλώνεις παιδί ως νομάς σε ξένη γη να του μιλάς ελληνικά και να σου
απαντά σε ξένη γλώσσα.
Βορειοηπειρώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου